اعتبار سنجی روش اختلاط تماس تعادلی در ساخت سیال اولیه مخازن گاز میعانی

تهیه سیال نماینده مخزن در مدیریت بهینه مخزن بسیار حائز اهمیت است و همواره سعی می‌شود در ابتدای عمر مخزن با استفاده از روش‌های استاندارد به تهیه سیال نماینده مخزن اقدام گردد. این امر منجر به کاهش عدم قطعیت و در نتیجه پیش‌بینی مناسب رفتار فازی و جریانی مخزن خواهد گردید. روش‌های تهیه سیال اولیه مخزن به تفصیل در استانداردهای متعددی نظیر API-RP44 اشاره شده است. این روش‌ها بر پایه تثبیت شرایط مخزن و عملیات نمونه‌گیری می‌باشد. به عنوان مثال تهیه سیال اولیه از یک مخزن گاز میعانی نیازمند این است که فشار مخزن بالاتر از فشار نقطه شبنم اولیه گاز باشد، که چنین شرایط عملیاتی فقط در زمان‌های اولیه تولید برقرار است. در سال 1994 آقایان Fevang و Whitson روشی تحت عنوان اختلاط تماس تعادلی معرفی کردند. آنها ادعا داشتند که با این روش، ساخت سیال اولیه مخزن برای همه مخازن گاز میعانی در هر شرایطی امکان‌پذیر است. روش پیشنهادی آنها استانداردهای حاکم در نمونه‌گیری را نقض می‌کرد و محدودیت زمانی در تهیه سیال نماینده از نمونه‌های حاصل نداشت. در این مقاله روش اختلاط تماس تعادلی، مورد مطالعه قرار گرفته و راستی آزمایی این روش در شرایط مختلف مورد بررسی قرار می‌گیرد. برای این منظور یک مدل فرضی شامل انواع مخازن گاز میعانی کم مایه (Lean)، غنی (Rich) و تأسیسات تفکیک‌گر سطحی ساخته می‌شود. از مدل مذکور تولید و در زمان‌های مختلف نمونه‌گیری به عمل می‌آید. روی نمونه‌های جمع‌آوری شده روش‌های اختلاط تماس تعادلی و ترکیب مجدد، مدل‌سازی و اجرا می‌شوند. با مقایسه نتایج حاصل از روش اختلاط تماس تعادلی و ترکیب مجدد نمونه‌های تفکیک‌گر به این نتیجه رسیدیم که روش جدید اختلاط تماس تعادلی به مراتب دقت بالاتری نسبت به روش سنتی ترکیب مجدد نمونه‌های تفکیک‌گر به خصوص در شرایط تخلیه مخزن دارد. با راستی آزمایی این روش در شرایط مختلف و در خواص سنگ و سیال مخازن ایران می‌توان این روش را برای استفاده به شرکت‌های نفت و گاز پیشنهاد کرد.